Cześć wszystkim!
Przesyłam podsumowanie wyników poniżej. Jeśli jest ktoś zainteresowany, to proszę o kontakt - prześlę całą moją pracę magisterską.
Jeszcze raz bardzo dziękuję za pomoc i wsparcie! Bez Was by się to nie udało (ani badanie, ani moja obrona). Dziękuję!!! <3
Pozdrawiam serdecznie,
Ewelina Bońska
Analiza statystyczna wskazała na brak różnić w zakresie posiadanej samooceny między osobami z pełnosprawnością i z niepełnosprawnością ruchową podejmującymi dodatkową aktywność fizyczną. Nie widoczne są również rozbieżności wyników dla dyscyplin mniej i bardziej ryzykownych. Natomiast istotnie wyższą samoocenę posiadają osoby uprawiające sport niż osoby niećwiczące. Podobne wyniki zostały osiągnięte dla lęku jako cechy – osoby trenujące uzyskują niższe wyniki niż osoby niepodejmujące dodatkowej aktywności, nie wskazane zostały w tym zakresie różnice między osobami z niepełnosprawnością i pełnosprawnością fizyczną, ani w zakresie ryzykowności sportu. W zakresie odczuwanej koherencji badanie nie wskazało istotnie statystycznie różnic międzygrupowych. Odkryte zostały za to zależności między poczuciem koherencji a samooceną i lękiem. Im wyższa koherencja, tym wyższa samoocena i niższy lęk (jako cecha).
Przy porównaniu posiadanej motywacji (zewnętrznej i wewnętrznej), okazało się, że osoby z niepełnosprawnością fizyczną trenujące sporty o wyższym i niższym ryzyku urazowości są tak samo zmotywowane jak osoby pełnosprawne trenujące sporty bardziej ryzykowne. Ponadto, wyniki wskazują na posiadaną wyższą motywację do uprawiania sportu przez osoby podejmujące aktywność o wysokim ryzyku niż osoby trenujące sporty mniej urazowe. W zakresie amotywacji nie zostały odnalezione istotne różnice, ani zależności.
